|
Δίνεις λίγα παίρνεις χίλια
για ένα μέτρο κάνω μίλια
κι όλα για ένα τίποτα
Δείχνεις σαν να κάνεις χάρη
όποτε με έχεις πάρει αγκαλιά
κι αυτό είναι που πονά
Μα τώρα πια μπορώ να ζήσω
και χωρίς εσένα
Ρίχνω μαύρη πέτρα πίσω
για τα περασμένα
Κάτι λίγο περιμένω
κι όμως μ’ άδεια χέρια μένω
κι απορώ
ακόμα πως μπορώ
Όσους όρκους κι αν μου δώσεις
τελικά θα με προδώσεις
στο λεπτό
χωρίς κανέναν δισταγμό
Μα τώρα πια μπορώ να ζήσω
και χωρίς εσένα
Ρίχνω μαύρη πέτρα πίσω
για τα περασμένα
|
Dínis líga pernis chília
gia éna métro káno mília
ki óla gia éna típota
Dichnis san na kánis chári
ópote me échis pári agkaliá
ki aftó ine pu poná
Ma tóra pia boró na zíso
ke chorís eséna
Ríchno mavri pétra píso
gia ta perasména
Káti lígo periméno
ki ómos m’ ádia chéria méno
ki aporó
akóma pos boró
Όsus órkus ki an mu dósis
teliká tha me prodósis
sto leptó
chorís kanénan distagmó
Ma tóra pia boró na zíso
ke chorís eséna
Ríchno mavri pétra píso
gia ta perasména
|
