Μετρώ τις ώρες, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα
σ’ αυτό το σπίτι που απλώνω τη ζωή μου σαν τη σκόνη.
“Θα έρθει” λέω, “δεν μπορεί, θα έρθει αργότερα”,
μα πάλι η μοναξιά την πόρτα μου κλειδώνει.
Χωρίς εσένα δεν μπορώ να κάνω βήμα,
χωρίς εσένα νιώθω απέραντο κενό.
Χωρίς εσένα δεν μπορώ να κάνω βήμα,
μαζί σου μόνο κάθε πόνο μου ξεχνώ.
Μετρώ τις ώρες, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα
σ’ αυτό το σπίτι που ακόμα να ξανάρθεις περιμένω.
Να σ’ αντικρίσω ξαφνικά, ψυχή μου, το ’θελα,
μα πάλι το σκοτάδι βλέπω και σωπαίνω.
Χωρίς εσένα δεν μπορώ να κάνω βήμα,
χωρίς εσένα νιώθω απέραντο κενό.
Χωρίς εσένα δεν μπορώ να κάνω βήμα,
μαζί σου μόνο κάθε πόνο μου ξεχνώ.
|
Metró tis óres, ta leptá, ta defterólepta
s’ aftó to spíti pu aplóno ti zoí mu san ti skóni.
“Tha érthi” léo, “den bori, tha érthi argótera”,
ma páli i monaksiá tin pórta mu klidóni.
Chorís eséna den boró na káno víma,
chorís eséna niótho apéranto kenó.
Chorís eséna den boró na káno víma,
mazí su móno káthe póno mu ksechnó.
Metró tis óres, ta leptá, ta defterólepta
s’ aftó to spíti pu akóma na ksanárthis periméno.
Na s’ antikríso ksafniká, psichí mu, to ’thela,
ma páli to skotádi vlépo ke sopeno.
Chorís eséna den boró na káno víma,
chorís eséna niótho apéranto kenó.
Chorís eséna den boró na káno víma,
mazí su móno káthe póno mu ksechnó.
|