Χωρίς δουλειά, χωρίς λεφτά κι άδειο ψυγείο
κι ένα μυαλό που θέλει πάντα συνεργείο
έχω κι εσένα να μου λες να παντρευτούμε
“Με τι θα ζούμε;” σε ρωτάω ειλικρινά
Θέλεις να τρέχω μια ζωή και να μη φτάνω
και την ψυχή μου λίγο λίγο να τη χάνω
μ’ αρέσει που ‘λεγες πως ήσουν υπεράνω
και μου γυρεύεις τώρα γάμους και παιδιά
Δε θα είσαι καθόλου καλά
δεν αλλάζω ζωή και μυαλά
Χωρίς δουλειά, χωρίς λεφτά μήνας δε βγαίνει
με δανεικά και κάρτα πάντα φορτωμένη
δεν το φαντάστηκα από σένα ν’ απειλούμαι
“Με τι θα ζούμε;” σε ρωτάω ειλικρινά
Εγώ δεν έχω ν’ αγοράσω δυο τσιγάρα
έχω μονάχα στην καρδιά μου μια λαχτάρα
τη μουσική μου για ευχή μου και κατάρα
κι εσύ γυρεύεις τώρα γάμους και παιδιά
|
Chorís duliá, chorís leftá ki ádio psigio
ki éna mialó pu théli pánta sinergio
écho ki eséna na mu les na pantreftume
“Me ti tha zume;” se rotáo ilikriná
Thélis na trécho mia zoí ke na mi ftáno
ke tin psichí mu lígo lígo na ti cháno
m’ arési pu ‘leges pos ísun iperáno
ke mu girevis tóra gámus ke pediá
De tha ise kathólu kalá
den allázo zoí ke mialá
Chorís duliá, chorís leftá mínas de vgeni
me daniká ke kárta pánta fortoméni
den to fantástika apó séna n’ apilume
“Me ti tha zume;” se rotáo ilikriná
Egó den écho n’ agoráso dio tsigára
écho monácha stin kardiá mu mia lachtára
ti musikí mu gia efchí mu ke katára
ki esí girevis tóra gámus ke pediá
|