Songtextsuche:
Τ' ΑΓΡΙΑ ΠΟΥΛΙΑ | T' Agria Poulia
Τ’ άγρια πουλιά
Τ’ άγρια πουλιά τα ημερεύω, όλο για σένα τους μιλώ και τα μαγεύω.
Τ’ άγρια πουλιά τα ημερεύω, με τα σπασμένα μου φτερά τα συντροφεύω.
Όμως τι κρίμα, που δε μάγεψα κι εσένα, τι κρίμα που δεν άγγιξα της τρέλας σου το αγρίμι, κι έγινε η αγάπη, η αγάπη, ένα συντρίμμι, σημάδι που χαράχτηκε στην πιο βαθιά μου μνήμη.
Τ’ άγρια πουλιά ρωτούν τη νύχτα, με ποιο τραγούδι να ξορκίζεται η πίκρα.
Τ’ άγρια πουλιά στο πέταγμα τους, αναστενάζουν μες απ’ το κελάηδημα τους.
Όμως τι κρίμα, που δε μάγεψα κι εσένα, τι κρίμα που δεν άγγιξα της τρέλας σου το αγρίμι, κι έγινε η αγάπη, η αγάπη, ένα συντρίμμι, σημάδι που χαράχτηκε στην πιο βαθιά μου μνήμη.
Στίχοι/Μουσική: Κώστας Φασουλάς/Γιάννης Νικολάου Βασίλης Σκουλάς Παντελής Θαλασσινός Γιάννης Νικολάου |
Die wilden Vögel
Die wilden Vögel zähme ich, ich erzähle ihnen ständig von dir und verzaubere sie.
Die wilden Vögel, zähme ich mit meinen gebrochenen Flügeln leiste ich ihnen Gesellschaft.
Aber wie Schade es doch ist, dass ich nicht auch dich verzaubert habe, wie Schade, dass ich das wilde Tier deiner Verrücktheit nicht berührt habe, und die Liebe, die Liebe in tausend Stücke zersprungen ist, eine Narbe die sich in meine tiefste Erinnerung eingeprägt hat.
Die wilden Vögel fragen die Nacht mit welchem Lied der Kummer beschwört werden soll.
Die wilden Vögel bei ihrem Flug, seufzen sie tief aus ihrem Zwitschern.
Aber wie Schade es doch ist, dass ich nicht auch dich verzaubert habe, wie Schade, dass ich das wilde Tier deiner Verrücktheit nicht berührt habe, und die Liebe, die Liebe in tausend Stücke zersprungen ist, eine Narbe die sich in meine tiefste Erinnerung eingeprägt hat.
|
Kommentare
von Barbara Lemke