|
Με την ψυχή να κρέμεται
σε μια κλωστή που πάω
ο χωρισμός να βιάζετε
κι εγώ να σε αγαπάω
Το όνειρο να χάνεται
στο άδειο σου το βλέμμα
και εγώ από τα χείλη σου
να θέλω κι άλλο ψέμα
Ακόμα επιμένω, ακόμα επιμένω
ένα κερί που έλιωσε να το κρατώ αναμμένο
Ακόμα επιμένω, ακόμα επιμένω
για σένα που με τέλειωσες να ζω και να ανασαίνω
Με την ψυχή να κρέμεται
σε μια κλωστή τι κάνω
απ’ την αλήθεια κρύβομαι
που λέει πως σε χάνω
Ο έρωτας να καίγεται
στο άδειο σου το βλέμμα
και εγώ από τα χείλη σου
να θέλω κι άλλο ψέμα
Ακόμα επιμένω, ακόμα επιμένω
ένα κερί που έλιωσε να το κρατώ αναμμένο
Ακόμα επιμένω, ακόμα επιμένω
για σένα που με τέλειωσες να ζω και να ανασαίνω
|
Me tin psichí na krémete
se mia klostí pu páo
o chorismós na viázete
ki egó na se agapáo
To óniro na chánete
sto ádio su to vlémma
ke egó apó ta chili su
na thélo ki állo pséma
Akóma epiméno, akóma epiméno
éna kerí pu éliose na to krató anamméno
Akóma epiméno, akóma epiméno
gia séna pu me télioses na zo ke na anaseno
Me tin psichí na krémete
se mia klostí ti káno
ap’ tin alíthia krívome
pu léi pos se cháno
O érotas na kegete
sto ádio su to vlémma
ke egó apó ta chili su
na thélo ki állo pséma
Akóma epiméno, akóma epiméno
éna kerí pu éliose na to krató anamméno
Akóma epiméno, akóma epiméno
gia séna pu me télioses na zo ke na anaseno
|
