Ο μικρός αλήτης | O mikrós alítis

Κάθε μέρα που διαβαίνει
κάθε νύχτα που περνά
ένας ήλιος κουρασμένος
εν’ αστέρι που γερνά

Πάνω στα μαλλιά σου αέρας
τα χαϊδεύει τα χαλά
και τα χείλη σου στεγνώνει
η ανάσα σου η βαθιά

Κάθε πάθος έχει αργήσει
τη ζωή μου δεν τη ζω
είμαι ένας μικρός αλήτης
που τον τρώει ο καιρός

Περιμένοντας τη μέρα
για να ιδώ το πρώτο φως
διάβηκε όλη η ζωή μου
πότε πίσω πότε μπρος

Káthe méra pu diaveni
káthe níchta pu perná
énas ílios kurasménos
en’ astéri pu gerná

Páno sta malliá su aéras
ta chaidevi ta chalá
ke ta chili su stegnóni
i anása su i vathiá

Káthe páthos échi argísi
ti zoí mu den ti zo
ime énas mikrós alítis
pu ton trói o kerós

Periménontas ti méra
gia na idó to próto fos
diávike óli i zoí mu
póte píso póte bros