|
Για πες μου πως
τα βράδια σου περνάς
και στεναγμούς στο σώμα μου
κεντάς
Αν μετρηθεί η γη κι ο ουρανός
ακόμα πιο πολύ
μεγάλος στην καρδιά μου
είναι ο καημός
Αν μετρηθούν τ’ αστέρια της βραδιάς
ακόμα πιο πολλά θα είναι
τα φιλιά που μου χρωστάς
Αν μια στιγμή
θα νιώσεις ότι φταις
ως την αυγή μονάχη σου
θα κλαις
Αν μετρηθεί η γη κι ο ουρανός
ακόμα πιο πολύ
μεγάλος στην καρδιά μου
είναι ο καημός
Αν μετρηθούν τ’ αστέρια της βραδιάς
ακόμα πιο πολλά θα είναι
τα φιλιά που μου χρωστάς
|
Gia pes mu pos
ta vrádia su pernás
ke stenagmus sto sóma mu
kentás
An metrithi i gi ki o uranós
akóma pio polí
megálos stin kardiá mu
ine o kaimós
An metrithun t’ astéria tis vradiás
akóma pio pollá tha ine
ta filiá pu mu chrostás
An mia stigmí
tha niósis óti ftes
os tin avgí monáchi su
tha kles
An metrithi i gi ki o uranós
akóma pio polí
megálos stin kardiá mu
ine o kaimós
An metrithun t’ astéria tis vradiás
akóma pio pollá tha ine
ta filiá pu mu chrostás
|
