1999, 31 Δεκέμβρη μεσάνυχτα ακριβώς
απόψε που είμαστε οι δυο μας αγκαλιά
δε ξέρω, πού, γιατί και πως
έλιωσε ο χρόνος και να που ήρθαμ’ ως εδώ
σαν μέσα σε κρυφό διαστημικό σταθμό
Αναμνήσεις απ’ το μέλλον του έρωτά μας
σαν αιωρούμενοι στο θόλο της Αγιά Σοφιάς
ξαναγεμάτα τα ποτήρια της σαμπάνιας
και σε πλατίνα πίστα οι δυο μας σ’ ένα βαλς
1999, 31 Δεκέμβρη μεσάνυχτα ακριβώς
άραγε κάποιος στην Ομόνοια θα γυρνά
την ώρα αυτή θα ψάχνει μοναχός,
το 3000 ίσως θα σε ψάχνω πάλι εγώ,
όπως το `80 να σου πω για σένα ζω
|
1999, 31 Dekémvri mesánichta akrivós
apópse pu imaste i dio mas agkaliá
de kséro, pu, giatí ke pos
éliose o chrónos ke na pu írtham’ os edó
san mésa se krifó diastimikó stathmó
Anamnísis ap’ to méllon tu érotá mas
san eorumeni sto thólo tis Agiá Sofiás
ksanagemáta ta potíria tis sabánias
ke se platína písta i dio mas s’ éna vals
1999, 31 Dekémvri mesánichta akrivós
árage kápios stin Omónia tha girná
tin óra aftí tha psáchni monachós,
to 3000 ísos tha se psáchno páli egó,
ópos to `80 na su po gia séna zo
|