Σπάνε καρδιές, σπάνε και μάτια τα λόγια που λες
Στ’ άδειο στενό την πόρτα μου άνοιξες για το κενό
Κοιτάς τα φωτισμένα τρένα, διαλέγεις ένα, με παρατάς
Η απουσία προδοσία, σαν αδικία, δε μ’ αγαπάς
Ένας ανήσυχος καιρός και φίλος μου κι εχθρός
σε φύσηξε σε άλλη αγκαλιά
Γιατί να ακούω την καρδιά δεν είμαι εγώ γι’ αυτά,
ανήκω μια ζωή στη μοναξιά
Ένας ανήσυχος καιρός και φίλος μου κι εχθρός
μου θύμισε πως όλα τα μπορώ,
κι αν ο θυμός με κυβερνά,
μια μέρα τελικά για αυτό που είσαι θα σε συγχωρώ
Φύλλα ξερά, δέντρα σπασμένα, τα χείλη πικρά
Λόγος λυγμού, το απερίγραπτο του χωρισμού
Κοιτάς τα φωτισμένα τρένα, διαλέγεις ένα, με παρατάς
Η απουσία προδοσία σαν αδικία, δε μ’ αγαπάς
Ένας ανήσυχος καιρός και φίλος μου κι εχθρός
σε φύσηξε σε άλλη αγκαλιά
Γιατί να ακούω την καρδιά δεν είμαι εγώ για αυτά,
ανήκω μια ζωή στη μοναξιά
Ένας ανήσυχος καιρός και φίλος μου κι εχθρός
μου θύμισε πως όλα τα μπορώ
Κι αν ο θυμός με κυβερνά,
μια μέρα τελικά για αυτό που είσαι θα σε συγχωρώ
Λόγος λυγμού, το απερίγραπτο του χωρισμού
|
Spáne kardiés, spáne ke mátia ta lógia pu les
St’ ádio stenó tin pórta mu ánikses gia to kenó
Kitás ta fotisména tréna, dialégis éna, me paratás
I apusía prodosía, san adikía, de m’ agapás
Έnas anísichos kerós ke fílos mu ki echthrós
se físikse se álli agkaliá
Giatí na akuo tin kardiá den ime egó gi’ aftá,
aníko mia zoí sti monaksiá
Έnas anísichos kerós ke fílos mu ki echthrós
mu thímise pos óla ta boró,
ki an o thimós me kiverná,
mia méra teliká gia aftó pu ise tha se sigchoró
Fílla kserá, déntra spasména, ta chili pikrá
Lógos ligmu, to aperígrapto tu chorismu
Kitás ta fotisména tréna, dialégis éna, me paratás
I apusía prodosía san adikía, de m’ agapás
Έnas anísichos kerós ke fílos mu ki echthrós
se físikse se álli agkaliá
Giatí na akuo tin kardiá den ime egó gia aftá,
aníko mia zoí sti monaksiá
Έnas anísichos kerós ke fílos mu ki echthrós
mu thímise pos óla ta boró
Ki an o thimós me kiverná,
mia méra teliká gia aftó pu ise tha se sigchoró
Lógos ligmu, to aperígrapto tu chorismu
|