Το φιλί απ’ το στόμα σου
πουθενά δεν το βρήκα,
την ασύγκριτη γλύκα
νοσταλγώ, νοσταλγώ.
Είναι τρεις το πρωί,
αϋπνίες και πείσματα,
του μυαλού μου, φθηνά
παιδιαρίσματα.
Γιατί αν ήταν μυαλό
που να στέκει στη θέση του,
θα ‘χες μείνει κοντά μου,
αγάπη μου.
Το φιλί και το χάδι σου
μαγικές ιστορίες,
σαν βαριές τιμωρίες
τώρα πια με χτυπούν.
Είναι τρεις το πρωί,
αϋπνίες και πείσματα,
του μυαλού μου, φθηνά
παιδιαρίσματα.
Γιατί αν ήταν μυαλό
που να στέκει στη θέση του,
θα ‘χες μείνει κοντά μου,
αγάπη μου.
|
To filí ap’ to stóma su
puthená den to vríka,
tin asígkriti glíka
nostalgó, nostalgó.
Ine tris to pri,
aipníes ke pismata,
tu mialu mu, fthiná
pediarísmata.
Giatí an ítan mialó
pu na stéki sti thési tu,
tha ‘ches mini kontá mu,
agápi mu.
To filí ke to chádi su
magikés istoríes,
san variés timoríes
tóra pia me chtipun.
Ine tris to pri,
aipníes ke pismata,
tu mialu mu, fthiná
pediarísmata.
Giatí an ítan mialó
pu na stéki sti thési tu,
tha ‘ches mini kontá mu,
agápi mu.
|