Στριμωγμένη σε ντουλάπες η ζωή μου
Να φωνάξω να γυρίσεις δεν μπορώ
Πως αντέχει απορώ η αντοχή μου
Σε ποια γλώσσα να μιλήσω τι να πω;..
Γίναμε Βαβυλωνία, άλλα λες εσύ σε μένα
Όλα είναι μπερδεμένα, γίνεται χαμός.
Γίναμε Βαβυλωνία, σε ποια γλώσσα να μιλήσω
Να μπορέσω να εξηγήσω πως δε θέλω να σ’ αφήσω;..
Γίναμε Βαβυλωνία, της αγάπης τυραννία…
Θα εισπράξω για το τίμημα δυο λάθη
Έναν έρωτα και μία μοναξιά…
Πως αντέχει απορώ η αντοχή μου
Δίχως φλέβα, δίχως αίμα στην καρδιά
|
Strimogméni se ntulápes i zoí mu
Na fonákso na girísis den boró
Pos antéchi aporó i antochí mu
Se pia glóssa na milíso ti na po;..
Giname Oavilonía, álla les esí se ména
Όla ine berdeména, ginete chamós.
Giname Oavilonía, se pia glóssa na milíso
Na boréso na eksigíso pos de thélo na s’ afíso;..
Giname Oavilonía, tis agápis tirannía…
Tha isprákso gia to tímima dio láthi
Έnan érota ke mía monaksiá…
Pos antéchi aporó i antochí mu
Díchos fléva, díchos ema stin kardiá
|