|
Έρημοι δρόμοι
γυμνά τα δέντρα
τα βήματά μου
χωρίς ελπίδα, χωρίς ψυχή
Βρέχει και βρέχομαι
κι εσύ θα φύγεις
κι εγώ θα μείνω με τη βροχή
Στάσου λιγάκι να σε κοιτάξω
τι να σου δώσω
δεν ξέρω πια
Εσύ θα φύγεις, κι εγώ θα μείνω
μέσα στην άσφαλτο
στην ερημιά
Θα γίνω πέτρα
θα γίνω χώμα
σύννεφο γίνε
να σε προσμένω με τη βροχή
Βρέχει και βρέχομαι
δε βρίσκω άκρη
που `ναι το τέλος και η αρχή
|
Έrimi drómi
gimná ta déntra
ta vímatá mu
chorís elpída, chorís psichí
Oréchi ke vréchome
ki esí tha fígis
ki egó tha mino me ti vrochí
Stásu ligáki na se kitákso
ti na su dóso
den kséro pia
Esí tha fígis, ki egó tha mino
mésa stin ásfalto
stin erimiá
Tha gino pétra
tha gino chóma
sínnefo gine
na se prosméno me ti vrochí
Oréchi ke vréchome
de vrísko ákri
pu `ne to télos ke i archí
|
