Ένα αφύλακτο σπίτι η καρδιά μου και μπήκες.
Μπήκες να ξαποστάσεις κι εσύ το λεηλάτησες.
Η καρδιά μου καράβι σε παρθένο ταξίδι
Ήρθες σαν τον κουρσάρο με φωτιές και το πάτησες.
Τώρα τι τρέμεις γιατί λυπάσαι,
Εγώ ευθύνες δεν σου ζητώ.
Αυτή η φωνή που τη φοβάσαι
δεν είμαι εγώ, δεν είμαι εγώ
Εγώ σωπαίνω, άκου, σωπαίνω
Εγώ ευθύνες δεν σου ζητώ
Άλλος φωνάζει άλλος ρωτάει
άλλος κρατάει λογαριασμό
Στ’ ορκίζομαι δεν είμαι εγώ
Ένα αφύλακτο σπίτι η καρδιά μου και μπήκες.
Μπήκες βρήκες γαλήνη και μετά το πυρπόλησες.
Μπήκες μέσα στη μάχη με κλωνάρι ειρήνης.
Μιλώντας για ειρήνη ξαφνικά πυροβόλησες
Τώρα τι τρέμεις γιατί λυπάσαι,
Εγώ ευθύνες δεν σου ζητώ.
Αυτή η φωνή που τη φοβάσαι
δεν είμαι εγώ, δεν είμαι εγώ
Εγώ σωπαίνω, άκου, σωπαίνω
Εγώ ευθύνες δεν σου ζητώ
Άλλος φωνάζει άλλος ρωτάει
άλλος κρατάει λογαριασμό
Στ’ ορκίζομαι δεν είμαι εγώ
|
Έna afílakto spíti i kardiá mu ke bíkes.
Bíkes na ksapostásis ki esí to leilátises.
I kardiá mu karávi se parthéno taksídi
Ήrthes san ton kursáro me fotiés ke to pátises.
Tóra ti trémis giatí lipáse,
Egó efthínes den su zitó.
Aftí i foní pu ti fováse
den ime egó, den ime egó
Egó sopeno, áku, sopeno
Egó efthínes den su zitó
Άllos fonázi állos rotái
állos kratái logariasmó
St’ orkízome den ime egó
Έna afílakto spíti i kardiá mu ke bíkes.
Bíkes vríkes galíni ke metá to pirpólises.
Bíkes mésa sti máchi me klonári irínis.
Milóntas gia iríni ksafniká pirovólises
Tóra ti trémis giatí lipáse,
Egó efthínes den su zitó.
Aftí i foní pu ti fováse
den ime egó, den ime egó
Egó sopeno, áku, sopeno
Egó efthínes den su zitó
Άllos fonázi állos rotái
állos kratái logariasmó
St’ orkízome den ime egó
|