|
Έφυγες μια νύχτα, ξαφνικά,
δεν σε νοιάζει, πίσω, τι αφήνεις,
έφυγες μια νύχτα, ξαφνικά,
στην καρδιά, μια μαχαιριά μου δίνεις.
Και με κάνεις να πιστέψω πως δεν έχεις καρδιά,
δεν σε νοιάζει πια για μένα,
δεν έχεις μυαλό κι όλα πήγανε χαμένα
κι απορώ πώς αγάπησα εγώ εσένα,
δεν έχεις καρδιά.
Έφυγες μια νύχτα, ξαφνικά,
πήρες τη ζωή μου όλη, μαζί σου,
έφυγες μια νύχτα, ξαφνικά,
μ’ άφησες να ζω στη θύμησή σου.
Και με κάνεις να πιστέψω πως δεν έχεις καρδιά,
δεν σε νοιάζει πια για μένα,
δεν έχεις μυαλό κι όλα πήγανε χαμένα
κι απορώ πώς αγάπησα εγώ εσένα,
δεν έχεις καρδιά.
Μα δεν έχεις καρδιά,
δεν σε νοιάζει πια για μένα,
δεν έχεις μυαλό κι όλα πήγανε χαμένα
κι απορώ πώς αγάπησα εγώ εσένα,
δεν έχεις καρδιά.
|
Έfiges mia níchta, ksafniká,
den se niázi, píso, ti afínis,
éfiges mia níchta, ksafniká,
stin kardiá, mia macheriá mu dínis.
Ke me kánis na pistépso pos den échis kardiá,
den se niázi pia gia ména,
den échis mialó ki óla pígane chaména
ki aporó pós agápisa egó eséna,
den échis kardiá.
Έfiges mia níchta, ksafniká,
píres ti zoí mu óli, mazí su,
éfiges mia níchta, ksafniká,
m’ áfises na zo sti thímisí su.
Ke me kánis na pistépso pos den échis kardiá,
den se niázi pia gia ména,
den échis mialó ki óla pígane chaména
ki aporó pós agápisa egó eséna,
den échis kardiá.
Ma den échis kardiá,
den se niázi pia gia ména,
den échis mialó ki óla pígane chaména
ki aporó pós agápisa egó eséna,
den échis kardiá.
|
