|
Μου μιλάς για φεγγάρια
για του κόσμου τα πλατιά
και δε βλέπεις δυο μάτια
κουρασμένα που κλείνουν
μου μιλάς για ταξίδια
και για άγνωστες στράτες
μα οι δικές μου οι πλάτες
πρέπει ακόμα να δίνουν
Δεν έχω καιρό δε μου μένει καιρός
για όλα αυτά που μου λες
Αν έχεις καιρό αν σου μένει καιρός
κάτσε για μένα να κλαις
Μου μιλάς για παλάτια
που φωτούν σαν αστέρια
και δε βλέπεις δυο χέρια
κουρασμένα που τρέμουν
για ψηλά σκαλοπάτια
μου `χεις πει τόσα λόγια
μα τα δυο μου τα πόδια
δε μπορούν ν ανεβαίνουν
Δεν έχω καιρό δε μου μένει καιρός
για όλα αυτά που μου λες
Αν έχεις καιρό αν σου μένει καιρός
κάτσε για μένα να κλαις
|
Mu milás gia fengária
gia tu kósmu ta platiá
ke de vlépis dio mátia
kurasména pu klinun
mu milás gia taksídia
ke gia ágnostes strátes
ma i dikés mu i plátes
prépi akóma na dínun
Den écho keró de mu méni kerós
gia óla aftá pu mu les
An échis keró an su méni kerós
kátse gia ména na kles
Mu milás gia palátia
pu fotun san astéria
ke de vlépis dio chéria
kurasména pu trémun
gia psilá skalopátia
mu `chis pi tósa lógia
ma ta dio mu ta pódia
de borun n anevenun
Den écho keró de mu méni kerós
gia óla aftá pu mu les
An échis keró an su méni kerós
kátse gia ména na kles
|
