Δεν ξέρω ποιος θεός
τα μέσα μου παλεύει
αν αγαπάει το φως
αν κλαίει η αν χορεύει
Δεν ξέρω που με πας
μα ξέρω που θα φτάσω
σε ποιο βαθύ γκρεμό
την νύχτα θα γιορτάσω
Δεν ξέρω τι θα πει
να σώζεις την ψυχή σου
όμως γνωρίζω τι θα πει
αυτή η αβάσταχτη σιωπή
που σκέπασε τον ουρανό
την ώρα της φυγής σου
Δεν είναι οι αντοχές
σίδερα να τα λιώσω
δεν φτάνουν δυο ζωές
αυτά που θες να δώσω
Να φεύγω να πετώ
αυτό μου πάει εμένα
και να ’χω για φτερά
κύματα αγριεμένα
|
Den kséro pios theós
ta mésa mu palevi
an agapái to fos
an klei i an chorevi
Den kséro pu me pas
ma kséro pu tha ftáso
se pio vathí gkremó
tin níchta tha giortáso
Den kséro ti tha pi
na sózis tin psichí su
ómos gnorízo ti tha pi
aftí i avástachti siopí
pu sképase ton uranó
tin óra tis figís su
Den ine i antochés
sídera na ta lióso
den ftánun dio zoés
aftá pu thes na dóso
Na fevgo na petó
aftó mu pái eména
ke na ’cho gia fterá
kímata agrieména
|