Δεν μπορούμε να ‘μαστε μαζί | Den borume na ‘maste mazí

Καμιά φορά τα μάτια κλείνω
Κι εσύ για λίγο έρχεσαι κοντά
Και σαν κρασί γλυκό σε πίνω
Μέχρι που χάνεσαι και γίνεσαι σκιά

Περνάει ο χρόνος και πάλι μόνος

Δεν μπορούμε να ‘μαστε μαζί, μου ’χες πει
Έφυγες κι εγώ ακόμα ψάχνω το γιατί
Κι όμως σε περίμενα
Θα σε περιμένω μια ζωή

Καμιά φορά το δρόμο χάνω
Και πέφτω επάνω στης μνήμης τα στενά
Και περπατάς εκεί μαζί μου
Γιατί ψυχή μου απλά με προσπερνάς

Περνάει ο χρόνος και πάλι μόνος

Δεν μπορούμε να ‘μαστε μαζί μου ’χες πει
Έφυγες κι εγώ ακόμα ψάχνω το γιατί
Κι όμως σε περίμενα
Θα σε περιμένω μια ζωή

Kamiá forá ta mátia klino
Ki esí gia lígo érchese kontá
Ke san krasí glikó se píno
Méchri pu chánese ke ginese skiá

Pernái o chrónos ke páli mónos

Den borume na ‘maste mazí, mu ’ches pi
Έfiges ki egó akóma psáchno to giatí
Ki ómos se perímena
Tha se periméno mia zoí

Kamiá forá to drómo cháno
Ke péfto epáno stis mnímis ta stená
Ke perpatás eki mazí mu
Giatí psichí mu aplá me prospernás

Pernái o chrónos ke páli mónos

Den borume na ‘maste mazí mu ’ches pi
Έfiges ki egó akóma psáchno to giatí
Ki ómos se perímena
Tha se periméno mia zoí