Έμαθα Χ να βάζω σε ότι δεν αξίζει
Να προχωράω παρακάτω να μπορώ
Να συγχωρώ τον εαυτό μου και τους άλλους
Απ’την αρχή να ξεκινάω ν’αγαπώ
Και με διαβατήριο την τρέλα
Πάντα ταξιδεύω και παντού
Από της καρδιάς το πήγαινε έλα
Μέχρι και την άκρη τ’ ουρανού
Και με διαβατήριο το σώμα
Τ’ όνειρο βαφτίζω διαδρομή
Έχω να σου πω πολλά ακόμα
Έλα να στα πω μ’ ένα φιλί
Άναψε φώτα η καρδιά μες στο σκοτάδι
Κι είδα στα μάτια σου το χρώμα της φωτιάς
Και σκέψου ήταν να μη βγω αυτό το βράδυ
Αχ, βρε ζωή εσύ διαλέγεις πού με πας
|
Έmatha Ch na vázo se óti den aksízi
Na prochoráo parakáto na boró
Na sigchoró ton eaftó mu ke tus állus
Ap’tin archí na ksekináo n’agapó
Ke me diavatírio tin tréla
Pánta taksidevo ke pantu
Apó tis kardiás to pígene éla
Méchri ke tin ákri t’ uranu
Ke me diavatírio to sóma
T’ óniro vaftízo diadromí
Έcho na su po pollá akóma
Έla na sta po m’ éna filí
Άnapse fóta i kardiá mes sto skotádi
Ki ida sta mátia su to chróma tis fotiás
Ke sképsu ítan na mi vgo aftó to vrádi
Ach, vre zoí esí dialégis pu me pas
|