Πάει καιρός που το βλέπω πως έχεις αλλάξει
που ‘ναι ο έρωτας που `χες για μένα παλιά
εγώ σε θέλω πολύ και σε μόνιμη βάση
κι εσύ κρατάς από μένα πολλά μυστικά
Εγώ πολύ, εσύ καθόλου
δε με προσέχεις δε με πονάς
εγώ πολύ κι εσύ μια στάλα
πες μου γιατί δε μ’ αγαπάς
Ζούμε μαζί ή δε ζούμε ρωτάω να ξέρω
έχεις παράπονο σου `κανα κάτι κακό
πως εξηγείται που τώρα πια δε σ’ ενδιαφέρω
απάντησέ μου γιατί πάω να τρελαθώ
|
Pái kerós pu to vlépo pos échis alláksi
pu ‘ne o érotas pu `ches gia ména paliá
egó se thélo polí ke se mónimi vási
ki esí kratás apó ména pollá mistiká
Egó polí, esí kathólu
de me proséchis de me ponás
egó polí ki esí mia stála
pes mu giatí de m’ agapás
Zume mazí í de zume rotáo na kséro
échis parápono su `kana káti kakó
pos eksigite pu tóra pia de s’ endiaféro
apántisé mu giatí páo na trelathó
|