|
Αν υπάρχουν κι άλλοι που πονάνε σαν και μένα
τον πόνο μου πιο λίγο δεν τον κάνει
αν υπάρχουν κι άλλοι που χωρίσανε απόψε
δεν μου φτάνει να ξεχάσω δε μου φτάνει
Δεν είμαι ο μόνος που στο σπίτι του κλειδώθηκε
δεν είμαι ο μόνος που αχάριστα προδόθηκε
δεν είμαι ο μόνος που τα μάτια σου δεν ξέχασε
μα είμαι ο μόνος που σ’αγάπησε και σ’ έχασε
Αν υπάρχουν κι άλλοι που ελπίζουν σ’ ένα θαύμα
εγώ κουράστηκα να περιμένω
αν υπάρχουν κι άλλοι που περνούν το ίδιο δράμα
εγώ να σε θυμάμαι επιμένω
Δεν είμαι ο μόνος που στο σπίτι του κλειδώθηκε
δεν είμαι ο μόνος που αχάριστα προδόθηκε
δεν είμαι ο μόνος που τα μάτια σου δεν ξέχασε
μα είμαι ο μόνος που σ’αγάπησε και σ’ έχασε
|
An ipárchun ki álli pu ponáne san ke ména
ton póno mu pio lígo den ton káni
an ipárchun ki álli pu chorísane apópse
den mu ftáni na ksecháso de mu ftáni
Den ime o mónos pu sto spíti tu klidóthike
den ime o mónos pu achárista prodóthike
den ime o mónos pu ta mátia su den kséchase
ma ime o mónos pu s’agápise ke s’ échase
An ipárchun ki álli pu elpízun s’ éna thafma
egó kurástika na periméno
an ipárchun ki álli pu pernun to ídio dráma
egó na se thimáme epiméno
Den ime o mónos pu sto spíti tu klidóthike
den ime o mónos pu achárista prodóthike
den ime o mónos pu ta mátia su den kséchase
ma ime o mónos pu s’agápise ke s’ échase
|
