|
Είπα να θυμηθώ πόσο με πόνεσες,
να δω ποιο τραύμα είν’ ακόμα ανοιχτό,
είπα να θυμηθώ ότι με πρόδωσες
και μ’ έβαλες στα τρία μέτρα να στηθώ.
Κι ό,τι θυμήθηκα μ’ εσένα είχε να κάνει
αφού είσαι μέσα σ’ όλα, μάτια μου, εσύ,
εσύ που μου `βαλες στο μέτωπο την κάννη
και μ’ απειλούσες να πεθάνουμε μαζί.
Είπα να θυμηθώ όταν κρυβόμουνα
στην αγκαλιά σου τρομαγμένος σαν παιδί,
είπα να θυμηθώ όταν γινόμουνα
ένα κορμί που ετοιμαζόταν να εκραγεί.
Κι ό,τι θυμήθηκα μ’ εσένα είχε να κάνει
αφού είσαι μέσα σ’ όλα, μάτια μου, εσύ,
εσύ που μου `βαλες στο μέτωπο την κάννη
και μ’ απειλούσες να πεθάνουμε μαζί.
Είπα να θυμηθώ, είπα να ξεχάσω.
|
Ipa na thimithó póso me póneses,
na do pio trafma in’ akóma anichtó,
ipa na thimithó óti me pródoses
ke m’ évales sta tría métra na stithó.
Ki ó,ti thimíthika m’ eséna iche na káni
afu ise mésa s’ óla, mátia mu, esí,
esí pu mu `vales sto métopo tin kánni
ke m’ apiluses na pethánume mazí.
Ipa na thimithó ótan krivómuna
stin agkaliá su tromagménos san pedí,
ipa na thimithó ótan ginómuna
éna kormí pu etimazótan na ekragi.
Ki ó,ti thimíthika m’ eséna iche na káni
afu ise mésa s’ óla, mátia mu, esí,
esí pu mu `vales sto métopo tin kánni
ke m’ apiluses na pethánume mazí.
Ipa na thimithó, ipa na ksecháso.
|
