Είπες ένα τόσο αστείο ψέμα
που δε θα το πίστευε κανείς,
νόμιζες πως όποιος αγαπάει
γίνεται τρελός και αφελής.
Δε θ’ αρχίσω να ψάχνω για κάποια εξήγηση,
θα μπορούσες να πεις την αλήθεια κι εσύ,
δε θ’ αρχίσω να ψάχνω για κάποια εξήγηση,
προτιμούσα να μάθω από `σένα γιατί.
Δε θέλω να ξέρω που γυρνάς,
τι κάνεις τα βράδια σου,
δε θέλω να βλέπω άλλο πια
τα ένοχα μάτια σου.
Πίστεψες πως είναι οι αποστάσεις
με το ψέμα σύμμαχοι καλοί,
όμως ξέρω πότε είσαι ψεύτρα
ξέρω πότε είσαι αληθινή.
Δε θ’ αρχίσω να ψάχνω για κάποια εξήγηση,
θα μπορούσες να πεις την αλήθεια κι εσύ,
δε θ’ αρχίσω να ψάχνω για κάποια εξήγηση,
προτιμούσα να μάθω από `σένα γιατί.
Δε θέλω να ξέρω που γυρνάς,
τι κάνεις τα βράδια σου,
δε θέλω να βλέπω άλλο πια
τα ένοχα μάτια σου.
|
Ipes éna tóso astio pséma
pu de tha to písteve kanis,
nómizes pos ópios agapái
ginete trelós ke afelís.
De th’ archíso na psáchno gia kápia eksígisi,
tha boruses na pis tin alíthia ki esí,
de th’ archíso na psáchno gia kápia eksígisi,
protimusa na mátho apó `séna giatí.
De thélo na kséro pu girnás,
ti kánis ta vrádia su,
de thélo na vlépo állo pia
ta énocha mátia su.
Pístepses pos ine i apostásis
me to pséma símmachi kali,
ómos kséro póte ise pseftra
kséro póte ise alithiní.
De th’ archíso na psáchno gia kápia eksígisi,
tha boruses na pis tin alíthia ki esí,
de th’ archíso na psáchno gia kápia eksígisi,
protimusa na mátho apó `séna giatí.
De thélo na kséro pu girnás,
ti kánis ta vrádia su,
de thélo na vlépo állo pia
ta énocha mátia su.
|