|
Δυο ποτήρια βάζω πάλι στο τραπέζι
στο μυαλό μου η μορφή σου τρεμοπαίζει
φωτογραφίες σου αγκαλιάζω και φιλάω
στην υγειά της μοναξιάς μου εγώ μεθάω
Πίνω μόνος και κοιτάζω τα αστέρια
άλλος σε κρατά σφιχτά στα δυο του χέρια
πίνω μόνος και κοιτάζω το φεγγάρι
ποια αγάπη μακριά μου σ’ έχει πάρει
Δυο ποτήρια βάζω πάλι με ουίσκι
πάλι μόνο το ξημέρωμα με βρίσκει
τα πράγματά σου τα αγγίζω και πονάω
στην υγειά της μοναξιάς μου εγώ μεθάω
Πίνω μόνος και κοιτάζω τα αστέρια
άλλος σε κρατά σφιχτά στα δυο του χέρια
πίνω μόνος και κοιτάζω το φεγγάρι
ποια αγάπη μακριά μου σ’ έχει πάρει
|
Dio potíria vázo páli sto trapézi
sto mialó mu i morfí su tremopezi
fotografíes su agkaliázo ke filáo
stin igiá tis monaksiás mu egó metháo
Píno mónos ke kitázo ta astéria
állos se kratá sfichtá sta dio tu chéria
píno mónos ke kitázo to fengári
pia agápi makriá mu s’ échi pári
Dio potíria vázo páli me uíski
páli móno to ksiméroma me vríski
ta prágmatá su ta angizo ke ponáo
stin igiá tis monaksiás mu egó metháo
Píno mónos ke kitázo ta astéria
állos se kratá sfichtá sta dio tu chéria
píno mónos ke kitázo to fengári
pia agápi makriá mu s’ échi pári
|
