|
Τι έχεις πάλι και δε μιλάς κι όλο κοιτάς θλιμμένα
Τι έχεις πάθει και με ρωτάς με μάτια βουρκωμένα
Θέλω κάπου να μιλήσω, θέλω κάποιον να τα πω
Θέλω κάπου ν’ ακουμπήσω, ένα φίλο αδερφικό
Να με πάρει απ’ το χέρι, δυο κουβέντες να μου πει
Να γλυκάνει, να γλυκάνει η αγιάτρευτη πληγή
Θα το περάσουμε μαζί κι αυτό το μονοπάτι
Κάνε, θεέ μου, να μην ξαναρθεί άλλη μια τέτοια αγάπη
Κάνε, θεέ μου, να μην ξαναρθεί άλλη μια τέτοια αγάπη
Τι να σου κάνει μία καρδιά που όλο πληγές μετράει
Τι να σου κάνει κι ένα κορμί που ψάχνει για λιμάνι
Δεν αξίζει να πεθαίνεις, δεν αξίζει να πονάς
Δε σ’ αγάπησε ποτέ της, σ’ το ’χα πει, μην το ξεχνάς
Ένα μόνο να θυμάσαι, πως υπάρχω πάντα εγώ
Να ’χεις πάντα ένα φίλο, ένα φίλο καρδιακό
Θα το περάσουμε μαζί κι αυτό το μονοπάτι
Κάνε, θεέ μου, να μην ξαναρθεί άλλη μια τέτοια αγάπη
Κάνε, θεέ μου, να μην ξαναρθεί άλλη μια τέτοια αγάπη
|
Ti échis páli ke de milás ki ólo kitás thlimména
Ti échis páthi ke me rotás me mátia vurkoména
Thélo kápu na milíso, thélo kápion na ta po
Thélo kápu n’ akubíso, éna fílo aderfikó
Na me pári ap’ to chéri, dio kuvéntes na mu pi
Na glikáni, na glikáni i agiátrefti pligí
Tha to perásume mazí ki aftó to monopáti
Káne, theé mu, na min ksanarthi álli mia tétia agápi
Káne, theé mu, na min ksanarthi álli mia tétia agápi
Ti na su káni mía kardiá pu ólo pligés metrái
Ti na su káni ki éna kormí pu psáchni gia limáni
Den aksízi na pethenis, den aksízi na ponás
De s’ agápise poté tis, s’ to ’cha pi, min to ksechnás
Έna móno na thimáse, pos ipárcho pánta egó
Na ’chis pánta éna fílo, éna fílo kardiakó
Tha to perásume mazí ki aftó to monopáti
Káne, theé mu, na min ksanarthi álli mia tétia agápi
Káne, theé mu, na min ksanarthi álli mia tétia agápi
|
