|
Ποιος το περίμενε λοιπόν
να γίνουμε ένα παρελθόν
και όλα τα χρώματα σκοτάδι
και η αλμύρα στα μαλλιά να γίνει άδεια αγκαλιά
στην άμμο ακόμα ένα σημάδι
Και ότι ήθελα κοντά να ‘ρθει
δεν λέει με τίποτα να βγει
είναι φεγγάρι τρομαγμένο
με έκλεισες μέσα σου εκεί
σένα κορμί σαν φυλακή
να δραπετεύσω περιμένω
Φθινοπώριασε ο άνεμος σε πήρε
φθινοπώριασε
και απ την καρδία σου η αγάπη μου ξεθώριασε
σκοτείνιασε μπράστα μου ο ουρανός
Κιτρινίσανε του έρωτα τα φύλλα
κιτρινίσανε
στο χώμα απλά να πέσω με αφήσανε
να πίνω απ τη βροχή σου ο τρελός
Ποιος το περίμενε που λες
πως θα άφηνε τέτοιες πληγές
η νύχτα όταν ξημερώνει
και πάνω που ήμασταν εμείς οι νικητές της διαδρομής
τώρα κοιτάζουμε την σκόνη
Φθινοπώριασε ο άνεμος σε πήρε
φθινοπώριασε
και απ την καρδία σου η αγάπη μου ξεθώριασε
σκοτείνιασε μπράστα μου ο ουρανός
Κιτρινίσανε του έρωτα τα φύλλα
κιτρινίσανε
στο χώμα απλά να πέσω με αφήσανε
να πίνω απ τη βροχή σου ο τρελός
|
Pios to perímene lipón
na ginume éna parelthón
ke óla ta chrómata skotádi
ke i almíra sta malliá na gini ádia agkaliá
stin ámmo akóma éna simádi
Ke óti íthela kontá na ‘rthi
den léi me típota na vgi
ine fengári tromagméno
me éklises mésa su eki
séna kormí san filakí
na drapetefso periméno
Fthinopóriase o ánemos se píre
fthinopóriase
ke ap tin kardía su i agápi mu ksethóriase
skotiniase brásta mu o uranós
Kitrinísane tu érota ta fílla
kitrinísane
sto chóma aplá na péso me afísane
na píno ap ti vrochí su o trelós
Pios to perímene pu les
pos tha áfine téties pligés
i níchta ótan ksimeróni
ke páno pu ímastan emis i nikités tis diadromís
tóra kitázume tin skóni
Fthinopóriase o ánemos se píre
fthinopóriase
ke ap tin kardía su i agápi mu ksethóriase
skotiniase brásta mu o uranós
Kitrinísane tu érota ta fílla
kitrinísane
sto chóma aplá na péso me afísane
na píno ap ti vrochí su o trelós
|
