|
Στο σπίτι θα ‘σουνα θυμάμαι
Και θα κοιμόσουν ως αργά
Αλλά την πάτησες, φοβάμαι
Γιατί σας είδα αγκαλιά
Τι άλλο θέλω παραπάνω
Για τις ψευτιές σου να πειστώ
Τη μάχη ξέρω, πότε χάνω
Και πότε πρέπει «γεια» να πω
Γεια σου
Κι άντε να χαρείς τον έρωτά σου
Γεια σου
Άντε να του πεις τα ψέματά σου
Δε θα κλαίω, δε θα πίνω
Δε θα έχω τις κλειστές μου
Άντε γεια σου και σας δίνω
Τις καλύτερες ευχές μου
Γεια σου
Κι άντε να χαρείς τον έρωτά σου
Γεια σου
Άντε να του πεις τα ψέματά σου
Μικρό το μπαρ, χλωμά τα φώτα
Και τον κοιτούσες σαν Θεό
Μετά απ’ αυτά τα γεγονότα
Εγώ δε μένω πια εδώ
|
Sto spíti tha ‘suna thimáme
Ke tha kimósun os argá
Allá tin pátises, fováme
Giatí sas ida agkaliá
Ti állo thélo parapáno
Gia tis pseftiés su na pistó
Ti máchi kséro, póte cháno
Ke póte prépi «gia» na po
Gia su
Ki ánte na charis ton érotá su
Gia su
Άnte na tu pis ta psématá su
De tha kleo, de tha píno
De tha écho tis klistés mu
Άnte gia su ke sas díno
Tis kalíteres efchés mu
Gia su
Ki ánte na charis ton érotá su
Gia su
Άnte na tu pis ta psématá su
Mikró to bar, chlomá ta fóta
Ke ton kituses san Theó
Metá ap’ aftá ta gegonóta
Egó de méno pia edó
|
