Για μένα οι δρόμοι ερήμωσαν | Gia ména i drómi erímosan

Για μένα οι δρόμοι ερήμωσαν, εκλείσανε οι στράτες
κι όπου τραβώ το βήμα μου δεν έχει πια διαβάτες

Θα ‘ναι βαρύς ο ίσκιος μου
και τους ανθρώπους διώχνει
και μένα πιο βαθύτερα
μες στο γκρεμό με σπρώχνει

Γυρνώ στη νύχτα μοναχός, ζητώ τον άνθρωπό μου
να μη στεριώνω έρωτα είναι το ρι το ριζικό μου

Gia ména i drómi erímosan, eklisane i strátes
ki ópu travó to víma mu den échi pia diavátes

Tha ‘ne varís o ískios mu
ke tus anthrópus dióchni
ke ména pio vathítera
mes sto gkremó me spróchni

Girnó sti níchta monachós, zitó ton ánthropó mu
na mi sterióno érota ine to ri to rizikó mu