Λοιπόν θα ζήσω τελικά χωρίς εσένα
γιατί κανένας απ’ αγάπη δεν πεθαίνει,
θα συνηθίσω τα φθαρτά και τα τριμμένα
και θα χαθώ μες στης ζωής την παραζάλη,
θα συνηθίσω τελικά χωρίς εσένα,
μα η ζωή θα μου είναι αδιάφορη και ξένη,
μα η ζωή θα μου είναι αδιάφορη και ξένη,
σαν να μην έζησα εγώ μα κάποια άλλη.
Μόνο ένα γράμμα θα σου στείλω
για τη χαμένη μου ζωή,
μια λέξη πάνω σ’ ένα φύλλο, γιατί, γιατί.
|
Lipón tha zíso teliká chorís eséna
giatí kanénas ap’ agápi den petheni,
tha sinithíso ta fthartá ke ta trimména
ke tha chathó mes stis zoís tin parazáli,
tha sinithíso teliká chorís eséna,
ma i zoí tha mu ine adiáfori ke kséni,
ma i zoí tha mu ine adiáfori ke kséni,
san na min ézisa egó ma kápia álli.
Móno éna grámma tha su stilo
gia ti chaméni mu zoí,
mia léksi páno s’ éna fíllo, giatí, giatí.
|