Απόψε πάλι γύρισε στο νου μου και ψιθύρισε η αγάπη μας
και δε μου μίλησε άπονα μα είχε τόσα παράπονα η αγάπη μας
Μου μίλησε για τη βραδιά που οι δυο μας σαν μικρά παιδιά γελούσαμε
την πρώτη εκείνη τη βραδιά που δίχως ν’ ακουστεί μιλιά μιλούσαμε
Μου θύμισε τις μέρες μας, πικρές κι όμορφες μέρες μας, που τέλειωναν
κι έρχονταν οι νύχτες μας, οι ατέλειωτες οι νύχτες μας που μ’ έλιωναν
Το απόγευμα που βγαίναμε, το δρόμο που πηγαίναμε, τον φωτεινό
κι ενώ όλο περπατούσαμε ήταν σαν να πετούσαμε στον ουρανό
Και μου ‘πε η αγάπη, να σου ξαναπώ
πως ακόμα σε θέλω, γιατί σ’ αγαπώ
Απόψε πάλι γύρισε στο νου μου και ψιθύρισε η αγάπη μας
και δε μου μίλησε άπονα, μα είχε τόσα παράπονα η αγάπη μας
Παράπονα με μας τους δυο, που φταίμε για το χωρισμό που φτιάξαμε
Χωρίς κουράγιο κι ανθρωπιά στην πρώτη την κακοτοπιά τρομάξαμε
Και μου ‘πε η αγάπη, να σου ξαναπώ
πως ακόμα σε θέλω, γιατί σ’ αγαπώ
Και μόλις δίχως να σκεφτώ, σαν ξαφνικό ένα σ’ αγαπώ μου ξέφυγε
με φίλησε η αγάπη μας, η όμορφη αγάπη μας, και έφυγε…
|
Apópse páli girise sto nu mu ke psithírise i agápi mas
ke de mu mílise ápona ma iche tósa parápona i agápi mas
Mu mílise gia ti vradiá pu i dio mas san mikrá pediá gelusame
tin próti ekini ti vradiá pu díchos n’ akusti miliá milusame
Mu thímise tis méres mas, pikrés ki ómorfes méres mas, pu télionan
ki érchontan i níchtes mas, i atéliotes i níchtes mas pu m’ élionan
To apógevma pu vgename, to drómo pu pigename, ton fotinó
ki enó ólo perpatusame ítan san na petusame ston uranó
Ke mu ‘pe i agápi, na su ksanapó
pos akóma se thélo, giatí s’ agapó
Apópse páli girise sto nu mu ke psithírise i agápi mas
ke de mu mílise ápona, ma iche tósa parápona i agápi mas
Parápona me mas tus dio, pu fteme gia to chorismó pu ftiáksame
Chorís kurágio ki anthropiá stin próti tin kakotopiá tromáksame
Ke mu ‘pe i agápi, na su ksanapó
pos akóma se thélo, giatí s’ agapó
Ke mólis díchos na skeftó, san ksafnikó éna s’ agapó mu kséfige
me fílise i agápi mas, i ómorfi agápi mas, ke éfige…
|