|
Είμαι εγώ που με βλέπεις κι ιδρώνεις
σαν κερί σιγολιώνεις απ’ την πρώτη στιγμή
Είμαι εγώ που φιλάκια σου γράφω
και ζητάς φωτογράφο να μας βγάλει μαζί
Δε θέλω όρκους να πεις λόγω καρδιάς, λόγω στιγμής
Κι αν μ’ αγαπάς μια ζωή μη μιλήσεις απόψε γι’ αυτό
σε θέλω εγώ
Είμαι εδώ, κάνει κρύο απ’ έξω
έλα εδώ να σε παίξω, να σε πάρω αγκαλιά
Κι άμα `ρθεις και το σώμα μας μπλέξει
ποιο σεντόνι θ’ αντέξει τη δική μας φωτιά;
Δε θέλω όρκους να πεις λόγω καρδιάς, λόγω στιγμής
Κι αν μ’ αγαπάς μια ζωή μη μιλήσεις απόψε γι’ αυτό
σε θέλω εγώ
Είμαι εγώ μια γυναίκα με σώμα,
στο διπλό σου το στρώμα, μες τη νύχτα αργά
Είμαι εγώ που σφιχτά σ’ αγκαλιάζω
και τη γλύκα μου στάζω στο κορμί σου βαθιά
|
Ime egó pu me vlépis ki idrónis
san kerí sigoliónis ap’ tin próti stigmí
Ime egó pu filákia su gráfo
ke zitás fotográfo na mas vgáli mazí
De thélo órkus na pis lógo kardiás, lógo stigmís
Ki an m’ agapás mia zoí mi milísis apópse gi’ aftó
se thélo egó
Ime edó, káni krío ap’ ékso
éla edó na se pekso, na se páro agkaliá
Ki áma `rthis ke to sóma mas bléksi
pio sentóni th’ antéksi ti dikí mas fotiá;
De thélo órkus na pis lógo kardiás, lógo stigmís
Ki an m’ agapás mia zoí mi milísis apópse gi’ aftó
se thélo egó
Ime egó mia gineka me sóma,
sto dipló su to stróma, mes ti níchta argá
Ime egó pu sfichtá s’ agkaliázo
ke ti glíka mu stázo sto kormí su vathiá
|
