Τραγουδάκια του καημού
ψιθυρίζω με το νου
όσα πάνε κι όσα έρθουν
κι ό,τι θέλουνε ας πουν.
Δε μου καίγεται καρφάκι
της καρδιάς μου βασανάκι.
Ήθελα να με κρατάς
στις στροφές του δρόμου
και τα χείλη σου που καιν
να `χω οδηγό μου.
Κι ως τα ξημερώματα
να `σαι εσύ το φως μου.
Σε στιχάκια της φωτιάς
γράφω πόσο με πονάς,
μα ελπίζω όσο ζω
ότι θα σε ξαναδώ.
Δεν πεθαίνει μια αγάπη
μοναχά από γινάτι.
Ήθελα να με κρατάς
στις στροφές του δρόμου
και τα χείλη σου που καιν
να `χω οδηγό μου.
Κι ως τα ξημερώματα
να `σαι εσύ το φως μου.
|
Tragudákia tu kaimu
psithirízo me to nu
ósa páne ki ósa érthun
ki ó,ti thélune as pun.
De mu kegete karfáki
tis kardiás mu vasanáki.
Ήthela na me kratás
stis strofés tu drómu
ke ta chili su pu ken
na `cho odigó mu.
Ki os ta ksimerómata
na `se esí to fos mu.
Se stichákia tis fotiás
gráfo póso me ponás,
ma elpízo óso zo
óti tha se ksanadó.
Den petheni mia agápi
monachá apó gináti.
Ήthela na me kratás
stis strofés tu drómu
ke ta chili su pu ken
na `cho odigó mu.
Ki os ta ksimerómata
na `se esí to fos mu.
|