Ιλισσός | Ilissós

Εκεί που άλλοτε κυλούσε ο Ιλισός
εκάθισα κι έκλαψα, μισός ερωτευμένος.

Εκεί που άλλοτε κυλούσε ο Ιλισός
εκάθισα κι έκλαψα, μισός ερωτευμένη

Κάποια πατρίδα θα ‘φερα στο νου,
ν’ ανθίζει στα μετόχια τ’ ουρανού,

Με θάλασσες πιο μέσα κι ακρογιάλια
κι ολόφωτα τις νύχτες μανουάλια

Καλή πατρίδα, ήσουνα κι εσύ
χρισμένη και σε τύλιγαν κισσοί

Και θερινά φεγγάρια τον ψαλμό
τον ένιωσα σαν κόμπο στο λαιμό,

Που λύθηκε στα χείλη μου κι εχάθη
στις όχθες του Ιλισού, στου μπαρ τα βάθη.

Eki pu állote kiluse o Ilisós
ekáthisa ki éklapsa, misós erotevménos.

Eki pu állote kiluse o Ilisós
ekáthisa ki éklapsa, misós erotevméni

Kápia patrída tha ‘fera sto nu,
n’ anthízi sta metóchia t’ uranu,

Me thálasses pio mésa ki akrogiália
ki olófota tis níchtes manuália

Kalí patrída, ísuna ki esí
chrisméni ke se tíligan kissi

Ke theriná fengária ton psalmó
ton éniosa san kóbo sto lemó,

Pu líthike sta chili mu ki echáthi
stis óchthes tu Ilisu, stu bar ta váthi.