Σαν ψέμα, μα στ’ αλήθεια είσαι εδώ
Στο βλέμμα, κρύβεις γκρίζο κεραυνό
Θυμάσαι, όσα θέλεις να σβηστούν
Φοβάσαι, μα δεν πρέπει να σε δουν
Μπερδεμένη σκιά, σ’ ακολουθώ
προσπαθώντας πάλι να με βρω
Μπερδεμένη καρδιά, σε συναντώ
βρίσκω τρόπο για να σ’ αγαπώ
Μη φεύγεις, έχω τόσα να σου πω
Πονάνε, τα σημάδια από καιρό
Τις νύχτες, νύχτα γίνομαι κι εγώ
Φοβάμαι, μα δεν πρέπει να στο πω
|
San pséma, ma st’ alíthia ise edó
Sto vlémma, krívis gkrízo keravnó
Thimáse, ósa thélis na svistun
Fováse, ma den prépi na se dun
Berdeméni skiá, s’ akoluthó
prospathóntas páli na me vro
Berdeméni kardiá, se sinantó
vrísko trópo gia na s’ agapó
Mi fevgis, écho tósa na su po
Ponáne, ta simádia apó keró
Tis níchtes, níchta ginome ki egó
Fováme, ma den prépi na sto po
|