Και καλά κάνω
και τα βλέπω στραβά
στο νερό φτάνω
μα δεν πίνω σταλιά.
Για μισό βήμα
πιο μπροστά η ζωή,
άλλο το κρίμα
κι άλλο να φταις εσύ.
Έχω δει να ζητάνε αέρα
για να βγει η μέρα,
με κορμιά σα στεγνά πηγάδια,
χέρια δίχως χάδια
και έχω πει θέλω να κερδίζω
μόνο ό,τι αξίζω.
Με πονάει τόσο
μα το ξέρω καλά,
λίγα θα δώσω
και ζητάω πολλά.
Κι αν γυρνά κάτι
που μου τρώει το μυαλό
είναι η απάτη
πως τα πάντα μπορώ.
Έχω δει να ζητάνε αέρα
για να βγει η μέρα,
με κορμιά σα στεγνά πηγάδια,
χέρια δίχως χάδια
και έχω πει θέλω να κερδίζω
μόνο ό,τι αξίζω.
|
Ke kalá káno
ke ta vlépo stravá
sto neró ftáno
ma den píno staliá.
Gia misó víma
pio brostá i zoí,
állo to kríma
ki állo na ftes esí.
Έcho di na zitáne aéra
gia na vgi i méra,
me kormiá sa stegná pigádia,
chéria díchos chádia
ke écho pi thélo na kerdízo
móno ó,ti aksízo.
Me ponái tóso
ma to kséro kalá,
líga tha dóso
ke zitáo pollá.
Ki an girná káti
pu mu trói to mialó
ine i apáti
pos ta pánta boró.
Έcho di na zitáne aéra
gia na vgi i méra,
me kormiá sa stegná pigádia,
chéria díchos chádia
ke écho pi thélo na kerdízo
móno ó,ti aksízo.
|