|
Τέλειωσαν μου λες όλες οι χαρές
γιατί αυτός που τόσο αγαπούσες
άνοιξε στα στήθια σου πληγές
κι όσα είχες ζήσει στο πλευρό του
πέρασαν στο χθες
Κάνεις σαν παιδί σκέψου μια στιγμή
πόσοι έχουν κλάψει για μι’ αγάπη
κι έχουν πληγωθεί μες τη ζωή
μα το χτες ξεχνάνε κι αγαπάνε
από την αρχή
Και μη μου λες πως δε θα ‘βρεις άλλη αγάπη
μη μου λες ότι έχεις κουραστεί
Θα ‘ρθούν χαρές να στεγνώσουνε το δάκρυ
δε τέλειωσ’ η ζωή
Άδικα πονάς και καρδιοχτυπάς
οι χαρές κι οι πίκρες έχουν γίνει
μάτια μου για μας μη το ξεχνάς
κι η ζωή προσμένει να τη ζήσεις
πίσω μη γυρνάς
Κάνεις σαν παιδί σκέψου μια στιγμή
πόσοι έχουν κλάψει για μι’ αγάπη
κι έχουν πληγωθεί μες τη ζωή
μα το χτες ξεχνάνε κι αγαπάνε
από την αρχή
|
Téliosan mu les óles i charés
giatí aftós pu tóso agapuses
ánikse sta stíthia su pligés
ki ósa iches zísi sto plevró tu
pérasan sto chthes
Kánis san pedí sképsu mia stigmí
pósi échun klápsi gia mi’ agápi
ki échun pligothi mes ti zoí
ma to chtes ksechnáne ki agapáne
apó tin archí
Ke mi mu les pos de tha ‘vris álli agápi
mi mu les óti échis kurasti
Tha ‘rthun charés na stegnósune to dákri
de télios’ i zoí
Άdika ponás ke kardiochtipás
i charés ki i píkres échun gini
mátia mu gia mas mi to ksechnás
ki i zoí prosméni na ti zísis
píso mi girnás
Kánis san pedí sképsu mia stigmí
pósi échun klápsi gia mi’ agápi
ki échun pligothi mes ti zoí
ma to chtes ksechnáne ki agapáne
apó tin archí
|
