Μη με ρωτάς αν σ’ αγαπώ και μη φοβάσαι
δε βρίσκω λόγια να στο πω
να με κοιτάς να μου γελάς και να θυμάσαι
πως σε λατρεύω κι ας σιωπώ
Κι ας έρθουν πίκρες
κι ας έρθουν μπόρες
εγώ θα σε κρατώ γερά
τι κι αν λυγίζω
αυτές τις ώρες
αντέχω πάντα στο χιονιά
Γίνε το φως που οδηγεί τα βήματά μου
και άσ’ το δρόμο κι όπου βγει
γίνε πηγή να ξεδιψάν τα όνειρά μου
το βάλσαμό μου στην πληγή
Κι ας έρθουν πίκρες
κι ας έρθουν μπόρες
εγώ θα σε κρατώ γερά
τι κι αν λυγίζω
αυτές τις ώρες
αντέχω πάντα στο χιονιά
Κι ας έρθουν πίκρες
κι ας έρθουν μπόρες
εγώ θα σε κρατώ γερά
τι κι αν λυγίζω
αυτές τις ώρες
αντέχω πάντα στο χιονιά
|
Mi me rotás an s’ agapó ke mi fováse
de vrísko lógia na sto po
na me kitás na mu gelás ke na thimáse
pos se latrevo ki as siopó
Ki as érthun píkres
ki as érthun bóres
egó tha se krató gerá
ti ki an ligizo
aftés tis óres
antécho pánta sto chioniá
Gine to fos pu odigi ta vímatá mu
ke ás’ to drómo ki ópu vgi
gine pigí na ksedipsán ta ónirá mu
to válsamó mu stin pligí
Ki as érthun píkres
ki as érthun bóres
egó tha se krató gerá
ti ki an ligizo
aftés tis óres
antécho pánta sto chioniá
Ki as érthun píkres
ki as érthun bóres
egó tha se krató gerá
ti ki an ligizo
aftés tis óres
antécho pánta sto chioniá
|