|
Στο ρυθμό στο χάος λικνίσου
το αιμάτινό σου βάλε κραγιόν
και με μια ριπή της ορμής σου
δώσ’ μου της αγάπης το φως…
Πριν να μπουν στην πόλη θυμήσου
της ζωής τους φάλτσους σκοπούς
κάποτε στου δάσους τους ίσκιους
μάζευες του πάθους καρπούς…
Κράτα με σαν μ’ αγκαλιάζουν
οι πυροβολισμοί…
κρύψε με στην αγκαλιά σου
μέχρι να ‘ρθει το πρωί…
αυτό που ζούμε είν’ απλά ένας έρωτας
στα χρόνια της φοβέρας…
αυτό που ζούμε είν’ απλά ένας έρωτας
στα χρόνια της χολέρας…
Οι ρουκέτες μου σκεπάσαν τον ήλιο
όλμοι μου χαϊδεύουν τα αυτιά
έκανα το’ψέμα τους φίλο
και μόνον έτσι πια νιώθω σιγουριά…
Κράτα με σαν μ’ αγκαλιάζουν
οι πυροβολισμοί…
κρύψε με στην αγκαλιά σου
μέχρι να ‘ρθει το πρωί…
αυτό που ζούμε είν’ απλά ένας έρωτας
στα χρόνια της φοβέρας…
αυτό που ζούμε είν’ απλά ένας έρωτας
στα χρόνια της χολέρας…
|
Sto rithmó sto cháos liknísu
to emátinó su vále kragión
ke me mia ripí tis ormís su
dós’ mu tis agápis to fos…
Prin na bun stin póli thimísu
tis zoís tus fáltsus skopus
kápote stu dásus tus ískius
mázeves tu páthus karpus…
Kráta me san m’ agkaliázun
i pirovolismi…
krípse me stin agkaliá su
méchri na ‘rthi to pri…
aftó pu zume in’ aplá énas érotas
sta chrónia tis fovéras…
aftó pu zume in’ aplá énas érotas
sta chrónia tis choléras…
I rukétes mu skepásan ton ílio
ólmi mu chaidevun ta aftiá
ékana to’pséma tus fílo
ke mónon étsi pia niótho siguriá…
Kráta me san m’ agkaliázun
i pirovolismi…
krípse me stin agkaliá su
méchri na ‘rthi to pri…
aftó pu zume in’ aplá énas érotas
sta chrónia tis fovéras…
aftó pu zume in’ aplá énas érotas
sta chrónia tis choléras…
|
