Να γελάω είναι ψέμα
να πονάω γεγονός
δωσ’ μου μόνο ένα βλέμμα
και θα νιώσεις τι περνώ
ένα πράγμα θα ζητήσω
και θα ορκιστώ
Κράτησέ με μη μ’ αφήνεις μοναχό μου τώρα
πίστεψέ με και θ’ αλλάξουν στη ζωή μας όλα
Κράτησέ με θα σου φέρω τ’ ουρανού τ’ αστέρια
άγγιξέ με με τα δυο ζεστά σου χέρια
Να ‘μαι μόνος δεν το θέλω
να με βρίσκει το πρωί
άλλο πόνο δεν αντέχω
δωσ’ μου μόνο μια στιγμή
Δύο λέξεις που θ’ ακούσεις θα ‘ναι μια ζωή
Κράτησέ με μη μ’ αφήνεις μοναχό μου τώρα
πίστεψέ με και θ’ αλλάξουν στη ζωή μας όλα
Κράτησέ με θα σου φέρω τ’ ουρανού τ’ αστέρια
άγγιξέ με με τα δυο ζεστά σου χέρια
Κράτησέ με μη μ’ αφήνεις μοναχό μου τώρα
πίστεψέ με και θ’ αλλάξουν στη ζωή μας όλα
Κράτησέ με θα σου φέρω τ’ ουρανού τ’ αστέρια
άγγιξέ με με τα δυο ζεστά σου χέρια
|
Na geláo ine pséma
na ponáo gegonós
dos’ mu móno éna vlémma
ke tha niósis ti pernó
éna prágma tha zitíso
ke tha orkistó
Krátisé me mi m’ afínis monachó mu tóra
pístepsé me ke th’ alláksun sti zoí mas óla
Krátisé me tha su féro t’ uranu t’ astéria
ángiksé me me ta dio zestá su chéria
Na ‘me mónos den to thélo
na me vríski to pri
állo póno den antécho
dos’ mu móno mia stigmí
Dío léksis pu th’ akusis tha ‘ne mia zoí
Krátisé me mi m’ afínis monachó mu tóra
pístepsé me ke th’ alláksun sti zoí mas óla
Krátisé me tha su féro t’ uranu t’ astéria
ángiksé me me ta dio zestá su chéria
Krátisé me mi m’ afínis monachó mu tóra
pístepsé me ke th’ alláksun sti zoí mas óla
Krátisé me tha su féro t’ uranu t’ astéria
ángiksé me me ta dio zestá su chéria
|