Είμαι ό,τι ήμουνα
μη μ’ απαρνηθείς
που γινόμουνα
χέρι να πιαστείς.
Είμαι το αίμα σου
κι ας μη θέλεις πια
μες στο βλέμμα σου
τρέμω σαν φωτιά.
Ανοιχτά, σου ‘χω ανοιχτά
μα εσύ δεν έρχεσαι αχ, σεβντά.
Ανοιχτά, σου ‘χω ανοιχτά
γιατί δεν έρχεσαι
αχ, ξένη καρδιά.
Τώρα τώρα τώρα, φως μου
τι ώρα είναι τώρα μη ρωτήσεις.
Τώρα τώρα, φως μου
τώρα είναι η ώρα να γυρίσεις
ξένη καρδιά.
Είμαι ό,τι ήμουνα
κι ας μη μοιάζω πια
μέσα μου έγινα
νύχτα ξαφνικά.
Μα είμαι σώμα σου
κι έχω για χορό
την εικόνα σου
μέχρι να καώ.
|
Ime ó,ti ímuna
mi m’ aparnithis
pu ginómuna
chéri na piastis.
Ime to ema su
ki as mi thélis pia
mes sto vlémma su
trémo san fotiá.
Anichtá, su ‘cho anichtá
ma esí den érchese ach, sevntá.
Anichtá, su ‘cho anichtá
giatí den érchese
ach, kséni kardiá.
Tóra tóra tóra, fos mu
ti óra ine tóra mi rotísis.
Tóra tóra, fos mu
tóra ine i óra na girísis
kséni kardiá.
Ime ó,ti ímuna
ki as mi miázo pia
mésa mu égina
níchta ksafniká.
Ma ime sóma su
ki écho gia choró
tin ikóna su
méchri na kaó.
|