Αν ήτανε στο χέρι μου να την κρατήσω
και τη σκληρή καρδιά της να λυγίσω
την προσοχή της πάλι να τραβήξω
μα δεν πονάει, δε μ’ αγαπάει, με τυραννάει.
Ξεχνάει, ποιος ήμουνα ξεχνάει
τι έκανα ξεχνάει, τι έλεγε ξεχνάει,
που έκλαιγε ξεχνάει και πίσω δε γυρνάει.
Αν ήτανε στο χέρι μου να την αλλάξω
το παρελθόν μες στη φωτιά να κάψω
σ’ όλους τους δρόμους σ’ αγαπώ να γράψω
μα δεν πονάει, δε μ’ αγαπάει, με τυραννάει.
Ξεχνάει, ποιος ήμουνα ξεχνάει
τι έκανα ξεχνάει, τι έλεγε ξεχνάει,
που έκλαιγε ξεχνάει και πίσω δε γυρνάει.
|
An ítane sto chéri mu na tin kratíso
ke ti sklirí kardiá tis na ligiso
tin prosochí tis páli na travíkso
ma den ponái, de m’ agapái, me tirannái.
Ksechnái, pios ímuna ksechnái
ti ékana ksechnái, ti élege ksechnái,
pu éklege ksechnái ke píso de girnái.
An ítane sto chéri mu na tin allákso
to parelthón mes sti fotiá na kápso
s’ ólus tus drómus s’ agapó na grápso
ma den ponái, de m’ agapái, me tirannái.
Ksechnái, pios ímuna ksechnái
ti ékana ksechnái, ti élege ksechnái,
pu éklege ksechnái ke píso de girnái.
|