|
Λέσσα Γιαλέσα, μήτε πριγκιπέσα
μπήκε και περπάτησε σε τέτοιο σπίτι μέσα.
Μου `ταξε ο κύρης μου τη Βενετιά για προίκα
κι άντρα θαλασσόλυκο γεια και χαρά μου βρήκα,
με τριανταφυλλόνερο το ρούχο του θα πλύνει
κι ως την άλλη Κυριακή η παντρειά θα γίνει.
Λέσσα Γιαλέσα, μήτε πριγκιπέσα
μπήκε και περπάτησε σε τέτοιο σπίτι μέσα.
Δυο καΐκια ναύλωσε και τα `πνιξε στ’ ασήμι,
μου `φερε νυφιάτικο ραμμένο με μπρισίμι,
κούρσεψε τον ουρανό και πήρε το φεγγάρι
να το κρατώ, χαλάλι μου, τη νύχτα για λυχνάρι.
Λέσσα Γιαλέσα, μήτε πριγκιπέσα
μπήκε και περπάτησε σε τέτοιο σπίτι μέσα.
|
Léssa Gialésa, míte prigkipésa
bíke ke perpátise se tétio spíti mésa.
Mu `takse o kíris mu ti Oenetiá gia prika
ki ántra thalassóliko gia ke chará mu vríka,
me triantafillónero to rucho tu tha plíni
ki os tin álli Kiriakí i pantriá tha gini.
Léssa Gialésa, míte prigkipésa
bíke ke perpátise se tétio spíti mésa.
Dio kaΐkia navlose ke ta `pnikse st’ asími,
mu `fere nifiátiko ramméno me brisími,
kursepse ton uranó ke píre to fengári
na to krató, chaláli mu, ti níchta gia lichnári.
Léssa Gialésa, míte prigkipésa
bíke ke perpátise se tétio spíti mésa.
|
