|
Να ‘ρθεις αυτή την όμορφη βραδιά
και σαν δυο ξένοιαστα παιδιά
να φύγουμε γι’ αλλού.
Να ‘ρθεις και με πιλότο την καρδιά
να βρούμε μια άγνωστη αμμουδιά
κάποιου χρυσού γιαλού.
Θα γίνω βραζιλιάνα με το σομπρέρος μου
θα ‘σαι ο καμπαλέρος μου
κι όταν αρχίσει ο έρως μου για σένα,
θ’ αρχίσουν οι μαράκες ρυθμό να δίνουνε,
τ’ άστρα θα τρεμοσβήνουνε
κι όλα χορός να γίνουνε θα λες.
Αυτό το μάμπο το μπραζιλέιρο
μου δίνει κέφι, μου δίνει στιλ
και βραζιλιάνο με κάνει βέρο
αυτό το μάμπο απ’ τη Μπραζίλ.
Να ‘ρθεις αυτή την όμορφη βραδιά
και σαν δυο ξένοιαστα παιδιά
να φύγουμε γι’ αλλού.
Να ‘ρθεις και με πιλότο την καρδιά
να βρούμε μια άγνωστη αμμουδιά
κάποιου χρυσού γιαλού.
|
Na ‘rthis aftí tin ómorfi vradiá
ke san dio kséniasta pediá
na fígume gi’ allu.
Na ‘rthis ke me pilóto tin kardiá
na vrume mia ágnosti ammudiá
kápiu chrisu gialu.
Tha gino vraziliána me to sobréros mu
tha ‘se o kabaléros mu
ki ótan archísi o éros mu gia séna,
th’ archísun i marákes rithmó na dínune,
t’ ástra tha tremosvínune
ki óla chorós na ginune tha les.
Aftó to mábo to braziléiro
mu díni kéfi, mu díni stil
ke vraziliáno me káni véro
aftó to mábo ap’ ti Brazíl.
Na ‘rthis aftí tin ómorfi vradiá
ke san dio kséniasta pediá
na fígume gi’ allu.
Na ‘rthis ke me pilóto tin kardiá
na vrume mia ágnosti ammudiá
kápiu chrisu gialu.
|
