|
Μια βόλτα ακόμα στους δρόμους της Αθήνας
με βήμα αργό, τον χρόνο ξεγελώ
το είδωλό σου μου γελάει στη βιτρίνα
μου δίνει θάρρος, μιλώ και σου γελώ
Τι με κοιτάς, τι με κοιτάς και δε ρωτάς
Τι σου ζητώ, κάτι ζητώ το βράδυ αυτό
Τι με κοιτάς, τι με κοιτάς και δε βουτάς
μέσα στο μαύρο μου παλτό
Φυσάει κρύο, κοιτάς τον κόσμο, μα δε γελάς
λευκές νιφάδες στο σώμα σου παντού
για ευτυχία χρόνια τώρα μου μιλάς
μα κάτι πάντοτε μας πάει κάπου αλλού
|
Mia vólta akóma stus drómus tis Athínas
me víma argó, ton chróno ksegeló
to idoló su mu gelái sti vitrína
mu díni thárros, miló ke su geló
Ti me kitás, ti me kitás ke de rotás
Ti su zitó, káti zitó to vrádi aftó
Ti me kitás, ti me kitás ke de vutás
mésa sto mavro mu paltó
Fisái krío, kitás ton kósmo, ma de gelás
lefkés nifádes sto sóma su pantu
gia eftichía chrónia tóra mu milás
ma káti pántote mas pái kápu allu
|
