|
Πατάω πάνω στ’ όνειρο
μα στο φιλί δε φτάνω
και στο τραγούδι το ‘ριξα
λοιπόν να ξεθυμάνω.
Δεν είναι για να τρελαθώ
μα ούτε να πεθάνω.
Αν τύχει η καρδιά να ερωτευτεί
το ’λίγο πάντα φαίνεται πολύ.
Στα « σ’ αγαπώ» μου δεν είπες λέξη
κι είπα εντάξει όσο αντέξει
η δόλια μου καρδιά.
Και δε με νοιάζει που δε σε φτάνω.
Ούτε σε είχα, ούτε σε χάνω.
Σιγά και τη ζημιά.
Αλλάζω ρούχα κι άρωμα,
αλλάζω και το πλάνο.
Αντί λοιπόν να τρελαθώ,
εγώ θα σε τρελάνω.
Αφού μπορώ στον έρωτα
να είμαι υπεράνω,
καινούργιο θα βρει γείτονα η καρδιά
και θα γελούν μαζί για τα παλιά.
|
Patáo páno st’ óniro
ma sto filí de ftáno
ke sto tragudi to ‘riksa
lipón na ksethimáno.
Den ine gia na trelathó
ma ute na petháno.
An tíchi i kardiá na erotefti
to ’lígo pánta fenete polí.
Sta « s’ agapó» mu den ipes léksi
ki ipa entáksi óso antéksi
i dólia mu kardiá.
Ke de me niázi pu de se ftáno.
Oíte se icha, ute se cháno.
Sigá ke ti zimiá.
Allázo rucha ki ároma,
allázo ke to pláno.
Antí lipón na trelathó,
egó tha se treláno.
Afu boró ston érota
na ime iperáno,
kenurgio tha vri gitona i kardiá
ke tha gelun mazí gia ta paliá.
|
