Γιατί να’ναι οι δρόμοι της ζωής μας χωριστοί
γιατί το άρωμά σου να’χει πλέον ξεχαστεί
κι εσύ να με σκοτώνεις όσο χίλιες μοναξιές
γιατί…
Γιατί να’χει χαθεί στα ξαφνικά η επαφή
γιατί να μη ραγίζω στων χειλιών σου την αφή
κι εσύ να μου γεμίζεις παγωνιά τις Κυριακές
γιατί…
Με ξέχασες
κανένα δε μου έδωσες δικαίωμα
να ζήσω στ’ ουρανού σου το στερέωμα
για μένα ήσουν μόνο μια πληγή
με ξέχασες…
Μα τίποτα δεν άλλαξε που σ’έχασα
στ’ ορκίζομαι ποτέ δε σε ξεπέρασα
μα πάντα θα με πνίγει το γιατί
Γιατί να σου ματώνει την καρδιά ο εγωισμός
γιατί να γίνει η σχέση αγεφύρωτος γκρεμός
για μας να’ναι μονόδρομος αυτός ο χωρισμός
γιατί…
|
Giatí na’ne i drómi tis zoís mas choristi
giatí to áromá su na’chi pléon ksechasti
ki esí na me skotónis óso chílies monaksiés
giatí…
Giatí na’chi chathi sta ksafniká i epafí
giatí na mi ragizo ston chilión su tin afí
ki esí na mu gemízis pagoniá tis Kiriakés
giatí…
Me kséchases
kanéna de mu édoses dikeoma
na zíso st’ uranu su to steréoma
gia ména ísun móno mia pligí
me kséchases…
Ma típota den állakse pu s’échasa
st’ orkízome poté de se ksepérasa
ma pánta tha me pnígi to giatí
Giatí na su matóni tin kardiá o egismós
giatí na gini i schési agefírotos gkremós
gia mas na’ne monódromos aftós o chorismós
giatí…
|