|
Τα όνειρά μας πήρανε υπόγεια διαδρομή
Κι όσα περίμενα ποτέ τους δε φανήκαν
Σαν τα καράβια που `χουν χάσει
Της πορείας την γραμμή
Και εκπέμποντας το τελευταίο SOS χαθήκαν
Μες στις αναμνήσεις την ζωή μου χάνω
Τι έκανα τι δεν έκανα και τι θα `πρεπε να κάνω
Τόσες συγκινήσεις στα τυφλά προσπεράσαν
Τι έχασα τι δεν έχασα και τι πίκρες με κεράσαν
Στο πρόσωπό μου χάραξε ο πόνος τις στιγμές
Που άξαφνα χαθήκαν προτού να με αγγίξουν
Σαν κάποιο τραίνο που κολλάει δίχως στάσεις στις γραμμές
Και πέρασε χωρίς οι πόρτες του ν’ ανοίξουν
|
Ta ónirá mas pírane ipógia diadromí
Ki ósa perímena poté tus de faníkan
San ta karávia pu `chun chási
Tis porias tin grammí
Ke ekpébontas to telefteo SOS chathíkan
Mes stis anamnísis tin zoí mu cháno
Ti ékana ti den ékana ke ti tha `prepe na káno
Tóses sigkinísis sta tiflá prosperásan
Ti échasa ti den échasa ke ti píkres me kerásan
Sto prósopó mu chárakse o pónos tis stigmés
Pu áksafna chathíkan protu na me angiksun
San kápio treno pu kollái díchos stásis stis grammés
Ke pérase chorís i pórtes tu n’ aniksun
|
