|
Η φωνή της στον τηλεφωνητή
μου θυμίζει όσα ζήσαμε μαζί
τα χέρια μου απλώνω μα δεν είναι εδώ
απεγνωσμένα ψάχνω κάπου να τη βρω
Γι’αυτό ρωτάω εσένα φίλε
αν ξέρεις κάτι πες μου πού είναι
Μήπως ρώτησε για μένα
έστω και για μια φορά
μήπως τώρα δεν τη νοιάζει
τι σημαίνει μοναξιά
Μήπως ρώτησε για μένα
ή με βλέπει πια σαν ξένο
μήπως τώρα δεν τη νοιάζει
που πεθαίνω αν ζω ή αν πεθαίνω
Τα τραγούδια ακούω τώρα αλλιώς
κι ο καφές μου έχει γίνει πιο πικρός
κι εγώ ζω στις δικές της υποσχέσεις
με την ελπίδα πως μια μέρα θα επιστρέψει
Γι’ αυτό ρωτάω εσένα φίλε
αν ξέρεις κάτι πες μου πού είναι
Μήπως ρώτησε για μένα
έστω και για μια φορά
μήπως τώρα δεν τη νοιάζει
τι σημαίνει μοναξιά
Μήπως ρώτησε για μένα
ή με βλέπει πια σαν ξένο
μήπως τώρα δεν τη νοιάζει
που πεθαίνω αν ζω ή αν πεθαίνω
|
I foní tis ston tilefonití
mu thimízi ósa zísame mazí
ta chéria mu aplóno ma den ine edó
apegnosména psáchno kápu na ti vro
Gi’aftó rotáo eséna fíle
an kséris káti pes mu pu ine
Mípos rótise gia ména
ésto ke gia mia forá
mípos tóra den ti niázi
ti simeni monaksiá
Mípos rótise gia ména
í me vlépi pia san kséno
mípos tóra den ti niázi
pu petheno an zo í an petheno
Ta tragudia akuo tóra alliós
ki o kafés mu échi gini pio pikrós
ki egó zo stis dikés tis iposchésis
me tin elpída pos mia méra tha epistrépsi
Gi’ aftó rotáo eséna fíle
an kséris káti pes mu pu ine
Mípos rótise gia ména
ésto ke gia mia forá
mípos tóra den ti niázi
ti simeni monaksiá
Mípos rótise gia ména
í me vlépi pia san kséno
mípos tóra den ti niázi
pu petheno an zo í an petheno
|
