|
Κοιτάς το πάτωμα σκυφτός
μιλάς στον εαυτό σου
για τη μαγεία της στιγμής
που έγινε άγχος μιας ζωής
Βάλε μου κάτι για να πιω
μείνε μαζί μου απόψε
Κόψε στα δυο τη μοναξιά
κι έλα κοντά μου, πιο κοντά
Δε θέλω πάλι σινεμά
ταβέρνες, ξενυχτάδικα
Θέλω κουβέντα κι αγκαλιά
πως μου `χουν λείψει όλα αυτά
Δε θέλω πάλι σινεμά
ταβέρνες, ξενυχτάδικα
Θέλω κουβέντα κι αγκαλιά
θέλω να κάνουμε έρωτα…
Γράψε στιχάκια ερωτικά
κάτι σαν ρούχα αναρχικά
σ’ αυτή την άγρια εποχή
κάνε μονάχα μια ευχή
Βάλε μου κάτι για να πιω
χωρίς παγάκια και νερό
μη μου νοθεύεις τις στιγμές
άσ’ τες απλές, αληθινές
|
Kitás to pátoma skiftós
milás ston eaftó su
gia ti magia tis stigmís
pu égine ágchos mias zoís
Oále mu káti gia na pio
mine mazí mu apópse
Kópse sta dio ti monaksiá
ki éla kontá mu, pio kontá
De thélo páli sinemá
tavérnes, ksenichtádika
Thélo kuvénta ki agkaliá
pos mu `chun lipsi óla aftá
De thélo páli sinemá
tavérnes, ksenichtádika
Thélo kuvénta ki agkaliá
thélo na kánume érota…
Grápse stichákia erotiká
káti san rucha anarchiká
s’ aftí tin ágria epochí
káne monácha mia efchí
Oále mu káti gia na pio
chorís pagákia ke neró
mi mu nothevis tis stigmés
ás’ tes aplés, alithinés
|
