|
Πήρα ένα δρόμο κι είπα όπου με βγάλει
τη μοναξιά μου να εκδικηθώ
μα η μορφή σου στόχο μ’ έχει βάλει
να σε ξεχάσω πάλι δεν μπορώ
Μια ψυχή για σένα ξενυχτάει
μια ψυχή για σένανε πονάει
μια ψυχή που στο απόσπασμά σου
έφτασε απ’ τα χέρια τα δικά σου
Άνοιξα την πόρτα κι έπιασα τους δρόμους
δίχως να ξέρω πού πηγαίνω πια
τον σταυρό μου πάλι σήκωσα στους ώμους
κι έγινε η αγάπη σκέτη συμφορά
Μια ψυχή για σένα ξενυχτάει
μια ψυχή για σένανε πονάει
μια ψυχή που στο απόσπασμά σου
έφτασε απ’ τα χέρια τα δικά σου
|
Píra éna drómo ki ipa ópu me vgáli
ti monaksiá mu na ekdikithó
ma i morfí su stócho m’ échi váli
na se ksecháso páli den boró
Mia psichí gia séna ksenichtái
mia psichí gia sénane ponái
mia psichí pu sto apóspasmá su
éftase ap’ ta chéria ta diká su
Άniksa tin pórta ki épiasa tus drómus
díchos na kséro pu pigeno pia
ton stavró mu páli síkosa stus ómus
ki égine i agápi skéti simforá
Mia psichí gia séna ksenichtái
mia psichí gia sénane ponái
mia psichí pu sto apóspasmá su
éftase ap’ ta chéria ta diká su
|
