|
Ακολουθώ τη νύχτα που επιμένει
έξω απ’ το τζάμι να κυλά
Αδιαφορώ για ό,τι κι αν συμβαίνει
τίποτα πια δε μ’ αφορά
Σ’ ένα λεπτό το σώμα μου θ’ αδειάσει
από μυαλό κι από ψυχή
Σ’ ένα λεπτό εκείνη θα περάσει
από μια πόρτα ανοιχτή
Μοναξιά μου ήρθες και με βρίσκεις
όπως πάντα εδώ
Μοναξιά μου πάλι θα νικήσεις
το θολό μου μυαλό
Ακολουθώ κι απόψε τη ζωή μου
σαν θεατής που δε μιλά
Αδιαφορώ για την κατάληξή μου
η ώρα μόνο να περνά
Μοναξιά μου ήρθες και με βρίσκεις
όπως πάντα εδώ
Μοναξιά μου πάλι θα νικήσεις
το θολό μου μυαλό
|
Akoluthó ti níchta pu epiméni
ékso ap’ to tzámi na kilá
Adiaforó gia ó,ti ki an simveni
típota pia de m’ aforá
S’ éna leptó to sóma mu th’ adiási
apó mialó ki apó psichí
S’ éna leptó ekini tha perási
apó mia pórta anichtí
Monaksiá mu írthes ke me vrískis
ópos pánta edó
Monaksiá mu páli tha nikísis
to tholó mu mialó
Akoluthó ki apópse ti zoí mu
san theatís pu de milá
Adiaforó gia tin katáliksí mu
i óra móno na perná
Monaksiá mu írthes ke me vrískis
ópos pánta edó
Monaksiá mu páli tha nikísis
to tholó mu mialó
|
